Համաշխարհային գրականության մեջ կենսագրավեպերը հայնտնի են դեռևս վաղնջական ժամանակներից։ Գրական այս ժանրը մեծ ազդեցություն է ունեցել պատմական կերպարների և նրանց դերի վերաարժևորման համար։ Այն միտված է լուսաբանել ոչ միայն մարդկանց ճակատագրերը, այլ նաև վավերագրական փաստերի հիման վրա ներկայացնել դարաշրջանի ոգին և անցքերը։ Կենսագրավեպի խոշոր վարպետներ են եղել Ստենդալը, Մանֆրեդը, Վիկտոր Հյուգոն, Մորիս Դրյուոնը, որոնց երկերում արթնացել են անհայտության շղարշով պատված մեծագույն անհատների ճակատագրերը։
Լեզվաբան, խմբագիր Արմեն Սարգսյանը ներկայացրել է կենսագրավեպի ժանրը և անդրադարձել այն գեղարվեստական միտումներին, որոնք տարծված են գրականության այս ոլորտում։
