Բոլորս էլ ունենում ենք այնպիսի պահեր, երբ ուզում ենք ուղղակի նստել, շունչ քաշել ու վայելել հասարակ պահերը, որոնք թեև արտասովոր չեն, բայց ինչ-որ կախարդական ձևով ֆիլմային են, գեղեցիկ ու տպավորիչ։
Գուցե պատճառն այն մարդիկ են, որոնք մեր կողքին են այդ պահին, կամ այն միջավայրը, որտեղ թվում է ծաղկում ենք, դե կամ էլ ուղղակի մենք ու մեր մտքերը, կամ պարզապես ոչնչի մասին չմտածելու նուրբ արվեստը։
Բիթրեյթի այս էպիզոդի երգերը հենց այդ հասարակ, բայց յուրահատուկ պահերը մտքումդ պահելու ու դրանք ֆիլմի ժապավենի վրա հավերժ ունենալու համար են։
